معرفی مجموعه های دگرگون شده پالئوزوییک-مزوزوییک در بخش جنوب خاوری پهنه سنندج-سیرجان

مجری طرح: دکتر محمدرضا شیخ الاسلامی 

سال: ۱۳۹۲ 

مجموعه های دگرگونی پالئوزوییک در پهنه ی سنندج-سیرجان جنوبی از ناحیه باجگان در بخش باختری گسله سبزواران تا بخش خاوری اقلید دارای مشابهت هایی هستند که میتوان آن ها را با هم مقایسه کرد. این مشابهت ها شامل لیتولوژی های یکسان، درجه دگرگونی مشابه و نیز سن های مشابه می باشد. بر این پایه مجموعه های دگرگون پالئوزوییک در ناحیه ی سنندج-سیرجان جنوبی را می توان به 5 مجموعه ی دگرگونی طبقه بندی کرد. بخش قاعده  این مجموعه بیشترین درجه دگرگونی و دگرشکلی را دارد. مجموعه های دگرگونی بالاتر درجه ی دگرگونی و دگرشکلی کمتری دارند به گونه ای که مجموعه ی شماره 5 حاوی میکرفسیل های حفظ شده به سن پرمین زیرین است. مجموعه های شماره یک تا 4 در یک محیط توربیدایتی درون قاره ای و حوضه های ژئوسینکلینالی همراه با فعالیت های آذرین اسیدی و بازیک شکل گرفته اند. شروع بازشدگی اقیانوس نئوتتیس در زمان پرمین با رخساره های توربیدایتی و فعالیت های آذرین بازیک در مجموعه شماره 5 مشخص می شود. تمامی این مجموعه ها در زمان فرورانش پوسته ی اقیانوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی در موقعیت گوه های افزایشی تحت تاثیر دگرگونی ناحیه ای قرار گرفته اند. توربیدایت ها و سنگ های بازیک تریاس میانی تا بالایی نشان دهنده ی رخساره هایی هستند که به فاصله ی زمانی کوتاهی پیش از شروع فرورانش تشکیل شده اند. پس از آغاز فرورانش و شکل گیری کمان ماگمایی، حوضه های پیش کمانی محل تجمع رسوبات حاصل از فرسایش بوده اند. این رسوبات نیز در ادامه ی همگرایی در حد رخساره ی شیست سبز دگرگون شده اند.