پترولوژی و ژئوشیمی گدازه های آتشفشانی ائوسن، شمال لاهرود

مجری طرح: دکتر مرتضی خلعتبری جعفری
همکار: مهندس امیر شهریاری
سال:۱۳۹۷
منطقه مورد مطالعه در باختر گده کهریز در شمال لاهرود، استان اردبیل واقع است. این محدوده دربردارنده توالی آتشفشانی ائوسن است و از گدازه های آلکالن با ترکیب پیکروبازالت، بازالت، تفریت بازانیت، تراکی بازالت، بازالتیک تراکی آندزیت، فنوتفریت، تفروفنولیت، تراکی آندزیت و تراکیت (ایگنمبریت تراکیتی و گدازه تراکیتی) تشکیل شده است. در نمودارهای تمایز سری های ماگمایی، این گدازه ها روندهای ماگمایی آلکالن (ترانزیشنال- پتاسیک) و شوشونیتی را نشان می دهند. در الگوهای عناصر نادر خاکی و نمودارهای عنکبوتی، غنی شدگی از LREE و LILE نسبت به HREE و تهی شدگی از HFSE (شامل Ta،P ، Ti) دیده می شود. این شواهد نشان می دهند که منشاء این گدازه ها گوشته لیتوسفری بوده که قبلا توسط مؤلفه های فرورانش (سیالات-مذاب) متاسوماتیزه شده است. در نمودار های تکتونوماگمایی، گدازه های مورد مطالعه، در قلمرو کمان ماگمایی و در خاستگاه لیتوسفر و ترکیبی از لیتوسفر-آستنوسفر ترسیم شده اند. در نمودار نسبت Sm/Yb به Sm، این گدازه ها در قلمروی منشاء پریدوتیتی گارنت-اسپینل دار جای گرفته اند. به نظر می رسد که به دنبال همگرایی پلیت عربی با اوراسیا، سنگ های آتشفشانی ائوسن گده کهریز در یک محیط کششی-برخوردی تشکیل شده اند.