مطالعه و تعیین نرخ جنبش گسله پردیسان در شمال باختری تهران

مجری طرح: دکتر مرتضی طالبیان 

سال: 1389

تهران، پایتخت ایران با جمعیت بیش از 12 میلیون، یکی از بزرگترین مراکز شهری در کمربند کوهزایی فعال لرزه ای آلپ- هیمالیا می باشد. اگر چه تهران تحت تاثیر چندین زمین لرزه تاریخی قرار گرفته است،  رابطه آن با گسل های منفرد برای اکثریت مبهم است. بخشی از این ابهام به دلیل عدم آگاهی از موقعیت گسله ها ، هندسه و پتانسیل لرزه ای ساختارها است که به وسیله رشد چشمگیر شهر در طی سه دهه گذشته بیشتر نشانگرهای ریخت زمین ساختی جوان و برونزدگی های طییعی توسط آن ها پوشیده شده است. در این پژوهش از عکس های هوایی سال 1956، در ترکیب با تصویر رقومی با دقت 1m ~ که بر اساس تصویر ماهواره ای با دقت بالا تهیه شده اند، جهت بررسی ریخت زمین ساخت تاقدیس در حال رشد بر روی راندگی پریساندر مرکز تهران استفاده کردیم. توپوگرافی در فرادیواره  با وجود گسله ای که احتمالا یک جابجایی کم عمق دارد منطبق است. هیچ گسلش اولیه‌ای در سطح دیده نشده، و ممکن است که گسلش در نزدیکی سطح بصورت توزیع برشی از بین برود. برای سن سنجی بقایای بالا آمده نهشته های آبرفتی از لومینسانس نوری  استفاده کردیم، که به صورت جابجایی های عمودی در امتداد گسله پردیسان، بیانگر بالاآمدگی کم و نرخ لغزش حداقل 1 میلیمتر در سال هستند. مطالعات ما نشان می دهد گسل های درون گستره شهری تهران که نسبتا نرخ لغزش بالایی دارند تاثیر زیادی در ارزیابی خطر زمین لرزه ای شهر و نواحی پیرامون آن دارد.