گروه پژوهشی چینه شناسی و رسوب شناسی کاربردی
معرفی گروه پژوهشی چینه و رسوب شناسی
گروه پژوهشی چینه و رسوب شناسی به بررسی مطالعات پایه در زمین شناسی ایران می پردازد و هدف آن شناسایی پوسته ایران زمین، مواد سازنده آن و فرآیندهایی فیزیکی، شیمیایی و زیستی است که بر روی آن عمل می‌کنند. محورهای اصلی پژوهش در این گروه پژوهشی عبارتند از:
چینه‌شناسی: این شاخه از زمین شناسی بنیادی به مطالعه ویژگی های طبقات سنگی می پردازد. در طی این مطالعات، توالی مجموعه های سنگی، روابط سنی طبقات سنگی، شکل، توزیع، ترکیب سنگی و محتوای سنگواره ای آنها مورد بررسی قرار می گیرد. چینه شناسی دارای دو زیرشاخه اصلی چینه شناسی سنگی و چینه نگاری زیستی است.
دیرینه شناسی: این مطالعات به بررسی آثار و بقایای موجودات گذشته می‌پردازد و بر پایه آنها سن نسبی لایه‌های زمین ومحیط زیست موجودات دیرینه را مشخص می‌کند. دانش دیرینه شناسی به دو شاخه اصلی بزرگ‌سنگواره و ریزسنگواره تقسیم می‌شود.
رسوب شناسی: موادحاصل از فرسایش کوه ها توسط آب، باد و یخ به مناطق پست یا حوضه های رسوبی منتقل و در آنجا بر روی هم انباشته می شوند. فشار حاصل از وزن طبقات رسوبی به تدریج این نهشته ها را به سنگ های رسوبی تبدیل می کند. در مطالعات رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، فرایندهای انتقال، ته نشینی و تبدیل رسوبات به سنگ های رسوبی و نیز نحوه تشکیل حوضه های رسوبی قدیم و امروزین در نواحی مختلف ایران مورد بررسی قرار می گیرد.
تهیه نقشه های زمین شناسی ناحیه ای و موضوعی: هدف از این بررسی ها به تصویر کشیدن ویژگی های مختلف مطالعات زمین شناسی بنیادی به صورت نقشه های با مقیاس های متفاوت از مناطق مختلف ایران است. این فعالیت ها می تواند شامل تهیه و یا بازنگری نقشه های معمول زمین شناسی در مقیاس های 250000/1، 100000/1، 50000/1 و 25000/1 باشد و یا در قالب برداشت های ناحیه ای به بررسی ویژگی های رسوبی، چینه ای و یا زمین ساختی صورت گیرد.
اعضای گروه پژوهشی چینه و رسوب شناسی عبارتند از:
دکتر محمدرضا شیخ الاسلامی (مدیرگروه)
دکتر راضیه لک
دکتر محمودرضا مجیدی فرد