كمبود و پراكندگي داده ها يكي از مشكلات اساسي بر آورد خطر زمين لرزه نه تنها در كشور ما بلكه در بيشتر نقاط لرزه خيز جهان است. از اوايل سده بيستم با توسعه تجهيزات اندازه گيري جنبش زمين، داده هاي
گسله سلطانیه از ايوانک (جنوب باختر ابهر) در جنوب خاور، تا قاضي کندي (باختر جاده زنجان-ميانه) در شمال باختر، در حدود 120 کيلومتر درازا دارد. راستاي آن شمال باختري و شيب آن به سوي جنوب باختر است (شکل 4-53). گسل سلطانيه گسلي است راندگي که سنگهاي پرکامبرين و پالئوزوييک را بر روي سنگهاي پرکامبرين، پالئوزوييک و ائوسن رانده است.
بيشينه جابحايي راستگرد قابل مشاهده از جنبش اين گسله جابجايي 10 كيلومتري سنگ نهشته‌هاي پالئوزويك زيرين در دو سوي گسله سلطانيه است، كه با در نظر گرفتن مجموعه گسله‌هاي پيراموني اين ميزان به 15 كيلومتر نيز مي‌رسد ( شکل های 4-61 و 4-62) (Allen et al., 2011).
تاكنون هيچ نشاني از رخداد زمين لرزه‌ي بزرگتر از 5 در اين ناحيه گزارش نشده است (جدول 4-2).
زمين لرزهاي که در حدود سال 1803 ميلادي در سلطانيه روي داد احتمالا با عملکرد گسل سلطانيه پيوند داشته است. اين زمين لرزه به مسجد بزرگ سلطان الجايتو در سلطانيه آسيب رساند و سبب فروريختن باروي شهر شد(قاسمی و قرشی 1382).
شکل 4-61- نقشه سه بعدي زمين شناسي در گستره‌ي گسله سلطانيه و سامانه ي گسلي جنباي پيراموني بر زمينه‌اي از داده هاي مدل رقومي زمين SRTM (Allen et al., 2011).
