كمبود و پراكندگي داده ها يكي از مشكلات اساسي بر آورد خطر زمين لرزه نه تنها در كشور ما بلكه در بيشتر نقاط لرزه خيز جهان است. از اوايل سده بيستم با توسعه تجهيزات اندازه گيري جنبش زمين، داده هاي
گسله ي بنيادي بينالود با راستاي خمدار شمال باختري _ جنوب خاوري در پاي دامنه ي جنوب باختر رشته كوه بينالود قرار داشته و از 15 كيلومتر ي شمال خاوری نیشابور مي گذرد(شکل 3 42). اختلاف بلندي ناگهاني و شديد ميان دشت شمالي نيشابور (بابلندي نزديك به 1200 متر) و نزديكترين چكاد كوه به آن دريك فاصله نزديك به 20 كيلومتر (با بلندي نزديك به 3200 متر) يكي از ويژگي هاي پستي و بلندي (توپوگرافي) اين پهنه است كه به نظر مي رسد در راستاي راندگي كاري بينالود رويداده است . سازوكار اين گسله راندگي با شيب به سوي شمال خاوري است . راندگي بينالود در بخش شمال باختري خود سبب رانده شدن رسوبات ژوراسیک بر روی مارن هاي نئوژن و كنگلومراي پليو- پليوستوسن (درجنوب باختري) گرديده است . اين گسله در بخش مياني مرز ميان سنگ آهك و دولوميت هاي بهرام با سن پالئوزوئيك (در شمال خاوري) و رسوبات فليش ائوسن (در جنوب باختري) را مي سازد و در دو بخش جنوب خاوري ، سنگهاي سازند بهرام و فيليت هاي مشهد را ( از سوي شمال خاوري ) برروي مارن هاي نئوژن ، بادزن هاي آبرفتي و رسوبات كواترنر دشت (در جنوب باختري) رانده است.
راندگي بينالود برروي خطواره مغناطيسي قرار ندارد و در 4 كيلومتري جنوب باختري آن و با همان روند خطوراه مغناطيسي F-50 مي گذرد(Yousefi and Friedberg 1978 ).
هيچ گونه داده سني دقيق و يا لرزه خيزي از راندگي بينالود در دست نيست . اين گسله در پهنه ي زمينلرزه ي ويرانگر سال 1209 نيشابور (Ms = 7.6,Io= X ) قرار دارد ولي واكنش و رفتار آن به هنگام رويداد زمينلرزه روشن نيست.
