كمبود و پراكندگي داده ها يكي از مشكلات اساسي بر آورد خطر زمين لرزه نه تنها در كشور ما بلكه در بيشتر نقاط لرزه خيز جهان است. از اوايل سده بيستم با توسعه تجهيزات اندازه گيري جنبش زمين، داده هاي
بخش زيادي از اين گسله در پاي يال جنوي تاقديس الله اكبر در جنوب باجگیران قرار گرفته است. راستاي آن ْ320-ْN300 با شيب به سمت شمال خاور است و باعث رانده شدن بخش هاي شمال خاوري به سوي جنوب باختر گرديده است . اين گسله در قسمت هاي زيادي از درازاي خود سازند تيرگان را برروي رسوبات پليوكواترنري رانده است . از محل روستاي خادمانلو در جهت شمال باختر به درازاي 35 كيلومتر مي توان گسله را دنبال كرد . اين گسله در پايانه ي شمال باختري خود به گسله هاي ديگري با راستاي شمال_شمال باختر متصل مي شود. در سمت جنوب خاور نيز به گسله هاي راندگي با امتداد شمال باختر _جنوب خاور متصل مي شود . گسله ی خادمانلو در بيشتر درازاي خود از دو گسله موازي و كنار هم تشكيل شده است.
در برخي از منابع بخش شمال باختري اين گسله به نام گسله بردر(Bardar Fault) خوانده شده است كه از انتهاي شمال باختري گسله ی خادمانلو آغاز و در جهت ْN325 تا مرز ايران و تركمنستان ادامه مي يابد ، دنباله ي آن در خاك تركمنستان تا نزديك گسله ی عشق آباد امتداد يافته است. درازاي اين بخش در ايران حدود 36 كيلومتر است و حدود 30 كيلومتر نيز در تركمنستان ادامه مي يابد و در راستاي خود سازندهاي تيرگان ، سرچشمه و سنگانه را قطع مي كند. سازوكار آن با توجه به برداشت صفحه ي گسله برروي زمين با مشخصات SE ْ15/ ْ87/ ْN122(Strike/dip/rake) ، راستالغز راست بُر است (حيدرزاده ، 1384).
